สวนโมกขพลาราม (วัดธารน้ำไหล)

สวนโมกขพลาราม มีความหมายในทางพระพุทธธรรมว่า “สวนป่าแห่งความหลุดพ้นจากทุกข์” และบริเวณสำนักสงฆ์สวนโมกข์หรือวัดธารน้ำไหลนี้มีต้นโมกและต้นหลาขึ้นเป็นจำนวนมาก สร้างขึ้นเมื่อวันวิสาขบูชา วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ.2475 โดยพระธรรมโกศาจารย์ พุทธทาสภิกขุอินทปัญโญ ยึดคติที่ว่า เป็นอยู่อย่างต่ำ มุ่งกระทำอย่างสูง โดยชีวิตประจำวันของท่านพุทธทาสภิกขุนั้นเป็นไปอย่างสันโดษและสมถะ เดิมตั้งที่ตระพังจิกหมู่บ้านพุมเรียง ต่อมาย้ายมาสร้างที่บริเวณเชิงเขาพุทธทอง มีเนื้อที่ประมาณ 375 ไร่ ลักษณะเด่นของวัดแห่งนี้ คือ ไม่มีโบสถ์เป็นสิ่งก่อสร้าง เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมและสถานที่เผยแผ่พระพุทธศาสนาที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก

ธรรมศิลป์  3 ลายแทงสู่มรดกทางธรรม

เสียงดนตรีแห่งป่าโมกข์ : เสียงดนตรีแห่งป่าโมกข์ไม่ใช่เสียงดนตรีเหมือนดนตรีต่าง ๆ ทั่วไป แต่เป็นเสียงดนตรีของ กองหิน ต้นไม้ จักจั่นเรไร และ ธารน้ำไหล (ตามชื่อของวัด) ณ ลานหินโค้ง สถานที่ฝึกปฏิบัติธรรมให้เรียนรู้ธรรมะด้วยการค้นหาธรรมชาติ ดั่งที่ท่านพุทธทาสภิกขุได้ฝากไว้ว่า “ให้เป็นเกลอกับธรรมชาติ เมื่อเข้าสวนโมกข์ให้พูดคุยกับต้นไม้และก้อนหิน เรียนรู้เรื่องธรรมที่ปรุงแต่งและไม่ปรุงแต่ง” เพราะเมื่อเราเข้าใจธรรมชาติ เราย่อมเข้าถึงธรรมะได้ง่าย

กวีเอกแห่งเมืองไชยา : บทกลอนของท่านพุทธทาสภิกขุที่แฝงไปด้วยคติธรรมคำสอนว่าด้วยชีวิต ศาสนา สังคม การเมือง และสันติภาพ อาทิ “ศีลธรรมของยุวชน คือ สันติภาพของโลก” “เป็นอยู่อย่างต่ำ มุ่งกระทำอย่างสูง” “ฉันแบบรถไฟ” และบทสอนคำกลอนอีกมาก ล้วนแล้วแต่เป็นปริศนาธรรมลายแทงในการถอดรหัสคำที่ชวนให้สนุกคิด สนุกนึก ในสตูดิโอธรรม

นอกจากนี้ท่านพุทธทาสภิกขุได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลสำคัญของโลกด้านการศึกษาศาสนา วัฒนธรรมและสันติภาพ จากองค์การยูเนสโกเป็นมรดกทางธรรมที่มีชีวิต “พุทธทาสจักไม่ตาย”

พุทธศิลป์ : งานศิลป์ในสวนโมกข์ทั้งปูนปั้น ภาพพิมพ์ ผลงานสถาปัตยกรรมบนเรือใหญ่ โรงมหรสพทางวิญญาณที่ใช้เทคโนโลยีอธิบายธรรมได้อย่างลึกซึ้งกินใจ เปรียบเสมือนขุมทรัพย์สื่อการสอนด้านธรรมะ และเป็นวิธีเรียนธรรมะแบบลัดให้เข้าใจได้ง่าย มีเสน่ห์เป็นเอกลักษณ์และคมคายทำให้การเรียนรู้เรื่องธรรมะสนุก ชวนให้คิดตาม เช่น กำแพงภาพโมเสกศิลปะอียิปต์ สื่อเสียง และภาพถ่าย Portrait